De Ebernburg was in de tijd van de reformatie zetel van de ridderleider en condottiere Franz von Sickingen, die van hieruit in strijd met de regionale vorsten een territorium wilde opbouwen. Vanaf 1520 verleent hij mannen toevlucht, die zich voor de reformatie sterk maakten of tegen de overheersing van de katholieke kerk vochten: Ulrich von Hutten, Martin Bucer, Kaspar Aquila, Johannes Oekolampad en Johannes Schwebel. Franz von Sickingen werd uiteindelijk door een vorstenalliantie belegerd en overwonnen. Hij stierf in de strijd in 1523. De burcht werd verwoest, weer opgebouwd, in de oorlog tegen Frankrijk opnieuw verwoest en herrees in de 19de eeuw als historische bouw opnieuw. De middeleeuwse restanten van de burcht stammen uit de tijd van Franz von Sickingen. Goed herkenbaar zijn de beide batterijtorens en de bevestigingscomplexen aan de beide smalle zijden. Thans dient hij als familie-opleidings- en vakantiecentrum. Het dubbele Sickingen-standbeeld van Ludwig von Cauer uit 1889 symboliseert het verbond van macht en intellect tegen de heerschappij van de katholieke kerk.
ZoekenMenu
