Het voormalige marktplein van Frei-Weinheim werd pas in de 18e eeuw bebouwd. Tussen 1700 en 1772 werd hier op dinsdag de wekelijkse fruitmarkt gehouden.
Nikolaus Schaurer en zijn nakomelingen runden hier vanaf de 19e eeuw een bloeiende houthandel. Zijn vader was al pachter van de houtwerf van de keurvorstelijke deelstaat Pfalz. De houthandel had een lange traditie in Frei-Weinheim. Al sinds de 15e eeuw zijn er regelmatig houtvlotten gedocumenteerd, voornamelijk uit het Zwarte Woud, de Vogezen en de Spessart. Hout was de belangrijkste invoerwaar van de haven van Frei-Weinheim. Van hieruit werd het houtarme omliggende gebied voorzien van bouw- en brandstofmateriaal. Hout was ook nodig voor de wijnbouw in de vorm van wijngaardstokken om de wijnstokken op te binden.
Het bouwmateriaal van de voormalige schuur, die plaats bood aan meer dan 20 span paarden met wagenladingen, is nog steeds bewaard gebleven in het langgerekte wooncomplex. Opslag- en stapelplaatsen van de houthandel Schaurer bevonden zich ten zuiden van de schuur en aan de andere kant van de Rheinstraße op wat nu het terrein van de brandweer en de AWO is.
