De katholieke kerk werd in 1760/62 gebouwd als een barokke zaal waarin oudere bouwmaterialen werden verwerkt. Het koor werd gefinancierd door het St. Stephanusklooster in Mainz, dat als ontvanger van de vruchtentiende verplicht was het koor te onderhouden. De kerkelijke administratie van de keurvorstelijke palts betaalde de kosten van het schip. Het torentje met klok was een geschenk van het Gottesthal klooster in Mittelheim in de Rheingau. Pas in 1928 werd de vierkante klokkentoren toegevoegd, ontworpen door de architect Philipp Starck uit Ober-Ingelheim.
Op deze plek stond vroeger een kapel uit de 13e eeuw die gewijd was aan St. Nicolaas, de beschermheilige van vissers en schippers. In de loop van de Reformatie werd deze heringewijd als een protestantse gebedsplaats. Het gebouw brandde af tijdens de Dertigjarige Oorlog. In 1658 werd de kerk herbouwd en uiteindelijk toegekend aan de katholieken toen de kerk in 1707 werd verdeeld. De beschermheilige van deze bijkerk van St. Remigius in Nieder-Ingelheim is sinds 1709 St.
