Al in 1394 werd er in Wackernheim melding gemaakt van een gemeenschappelijk bakhuis. Het laatste werd rond 1840 gebouwd, nadat de oude bakoven en het gebouw in een zeer slechte staat verkeerden. Volgens de oude traditie werd het huis samen met de oven en de tuin verhuurd aan een bakker tegen een jaarlijkse rente. De bakker was verantwoordelijk voor het onderhoud van de bakoven. De stenen oven werd aan de noordkant van het huis gebouwd. Aan de oostkant lag de bijbehorende baktuin. De bakker maakte het gewenste aantal broden van het meel dat hem door de inwoners van Wackernheim werd gebracht. Hij bakte ook reeds bereide taarten. De prijs voor de gebakken waren werd bepaald door de gemeenschap. De laatste bakker, Heinrich Bröde, oefende zijn beroep uit tot het einde van de jaren 1960.
Toen het nieuwe gebouw in 1840 werd gebouwd, was er overigens de mogelijkheid om de oven uit te rusten met een fruitoven om gedroogd fruit te produceren, wat belangrijk is voor voedsel in de winter. Het is niet bekend of deze optie is gerealiseerd.
