De kerk toont een indrukwekkende samensmelting van de barok als uitdrukking van geloofsblijdschap en het classicisme als uitdrukking van rede. Tussen de strenge lijnen van het classicisme verschijnen weelderige stucwerk en putti. De plafondschilderingen vertellen over het leven en de dood van de Heilige Ignatius. Ze zijn oorspronkelijk van de barokschilder Johann Baptist Enderle, maar zijn later meerdere keren bewerkt.
Zeer opmerkelijk is de klassicistische orgelkast (1774-81) boven de hoofdingang, het orgel zelf dateert uit 1837.
Onder de kerk bevindt zich een crypte, waarin naast geestelijken en gemeenteleden ook de bouwmeester, de stucadoor en de timmerman van de kerk rusten. De torelloze kerk is omgeven door een parktuin, waar de grote kruisigingsgroep, het grafmonument van de beeldhouwer Hans Backoffen (overleden 1519) en een gotisch houten kruis te zien zijn.
