Oeps, nu kom ik
De rode wijnboeren roemen dit werk nog steeds met een driedubbele toast. Omdat de Dornfelder de vallende ster is. In Rheinhessen is het uitgegroeid tot het tweede belangrijkste druivenras met ongeveer 3.400 hectare.
Dornfelder is het algehele succesverhaal. Het is een vrij jonge druivensoort. Dornfelder werd in 1956 overgestoken, verbleef vervolgens vele jaren in de proefvelden van de kweker en zag pas in de jaren zeventig schuchter het levenslicht in de wijnwereld. August Herold in Weinsberg was de fokker. Hij probeerde genoeg rouge toe te voegen aan de samenstelling van de Zwabische nationale drank, de maar al te vaak bleke Trollinger, zodat hij uit het glas kon lijken als een half verstandige rode wijn. Uiteindelijk combineerde August Herold vier klassieke druivensoorten, namelijk Frühburgunder, Trollinger, Portugieser en Lemberger, op een zeer gecompliceerde manier - het vakmanschap van een slimme uitvinder.
Het is een robuuste, minder gevoelige en hoogproductieve druivensoort.
Deze rode wijn geeft zelfs de doorgewinterde Italo- en Franse drinkers het gevoel aan de goede kant te staan met een Duits rood. Dornfelder - dat betekent oeps, kom nu op mij wijnen, barstensvol kleur en kracht, krachtige wijnen met inhoud.
Dornfelder wordt voornamelijk ontwikkeld als droge rode wijn. Er zijn twee verschillende uitbreidingsstijlen. De eerste benadrukt de intense fruitaroma's zoals zure kersen, bramen en vlierbessen en komt jong op de markt. Andere wijnboeren breiden de Dornfelder uit in grote of kleine houten vaten (barriques), waarbij de tannines en de structuur van de wijn worden benadrukt. Typerend voor de Dornfelder is zijn diepdonkere kleur met violette reflecties. Inmiddels is de Dornfelder met 3.346 hectare de meest geteelde rode druivensoort in Rheinhessen (13% van het totale wijngaardoppervlak).
De krachtige wijnen passen goed bij hartig gebraad, wild of kaas. En de lichtere, meer fruitige Dornfelder past altijd.
